Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952.

Rok 1976. Na korytarzu gmachu Telewizji Agnieszka - dyplomantka szkoły filmowej - przekonuje "ważnego" redaktora o potrzebie powstania filmu o Mateuszu Birkucie, przed laty przodowniku pracy, którego błyskotliwa kariera skończyła się nagle i niespodziewanie gdzieś około roku 1952. Po pertraktacjach dziewczyna dostaje wreszcie taśmę i niezbędny sprzęt.

Dystrybutor: Dziennik

Kiedy w 1976 roku na ekrany wchodził, jego reżyserowi Andrzejowi Wajdzie wydawało się zapewne, że "okres błędów i wypaczeń" partia ma już za sobą. Jednak zaraz potem miały miejsce wydarzenia w Ursusie i Radomiu, a cztery lata później strajk w Stoczni Gdańskiej. Wajda ponownie stanął więc za kamerą, chcąc sportretować najnowsze istotne dla kraju wydarzenia, ukazując walkę komunistów z PZPR z socjalistami z Solidarności.

Dystrybutor: Dziennik

W ogrodach Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego roi się od rosłych mężczyzn w czarnych garniturach. Zza przeciwsłonecznych okularów nie widać ich oczu, lecz sprawiają wrażenie, jakby ciągle lustrowali otoczenie. W uszach mają małe słuchawki. Pozornie rozluźnieni, w rzeczywistości ochroniarze w każdej chwili są gotowi odpowiedzieć na zagrożenie i błyskawicznym ruchem dobyć broni. Wkrótce wśród bujnej roślinności i metalowo-szklanych instalacji ogrodów pojawia się On.

Dystrybutor: TVP

Opowiadanie "Noc czerwcowa", które Iwaszkiewicz kilka miesięcy przed śmiercią przerobił na dramat specjalnie dla Andrzeja Wajdy, jest czymś więcej niż romansem, tragiczną i malowniczą historią miłosną. To głos w dyskusji o wartościach, o prawdziwych lub wydumanych obowiązkach patriotycznych, próba odpowiedzenia sobie samemu na pytanie: bić się czy nie bić. Zdaniem Iwaszkiewicza raczej się nie bić.

Dystrybutor: Elipsa