Dziesięcioletni Kajetan jest zafascynowany młodym porucznikiem MO Wandalinem. Chciałby go poznać; jest więc zachwycony, gdy dowiaduje się, że mężczyzna zostanie jego ojczymem. Nawiązuje się między nimi wspaniały kontakt. Matka Kajetana umiera; chłopiec boi się, że dla ojczyma będzie kimś obcym. Postanawia zdobyć sobie jego uznanie. Próbuje kilku wyczynów, ale nie odnosi efektu. Pod wpływem pijackiej opowieści ojczyma postanawiają z kolegą zapolować na wilki w Bieszczadach...

Po przeżyciach wojennych Stefan nie potrafi wrócić do normalnego życia. Wciąż wspomina okupację, kiedy wraz z żoną uciekł z transportu. Oboje, skrajnie wyczerpani, postanowili popełnić samobójstwo. Kiedy Wanda skoczyła do rzeki jemu zabrakło odwagi. Teraz żyje z poczuciem winy za jej śmierć. Pewnego dnia spotyka na ulicy żonę, którą uratowali wtedy przypadkowi ludzie. Rozstają się jednak, kiedy Wanda dowiaduje się prawdy...

Prowincjonalny cyrk przeżywa kryzys. Grozi mu likwidacja, gdyż występy zespołu składającego się głównie z "weteranów areny" nie są w stanie przyciągnąć publiczności. Sytuację zmienia pojawienie się Roberta, młodego chłopaka, obdarzonego dużymi zdolnościami pantomimicznymi. Jego występy gromadzą komplety publiczności. Robert nie umie jednak ułożyć sobie stosunków z członkami zespołu. Parodiuje ich popisy, uświadamiając cyrkowcom niedoskonałość i odbierając im wiarę w siebie.