Kiedy w 1976 roku na ekrany wchodził, jego reżyserowi Andrzejowi Wajdzie wydawało się zapewne, że "okres błędów i wypaczeń" partia ma już za sobą. Jednak zaraz potem miały miejsce wydarzenia w Ursusie i Radomiu, a cztery lata później strajk w Stoczni Gdańskiej. Wajda ponownie stanął więc za kamerą, chcąc sportretować najnowsze istotne dla kraju wydarzenia, ukazując walkę komunistów z PZPR z socjalistami z Solidarności.

Jedna z lepszych polskich komedii okresu międzywojennego. Rodzina pragnie ożenić młodego księcia Niko z baronową Kolmer. Niko nie chce jednak nawet słyszeć o ślubie, gdyż jest już zakochany w kim innym. Na życzenie rodziny jedzie jednak poznać baronową.

Rok 1945, Dolny Śląsk. Doktor Olszak jest jedynym świadkiem zbrodni hitlerowców likwidujących obóz koncentracyjny oraz ukrycia przez nich zrabowanych skarbów. Po dwudziestu czterech latach esesmani Dunger i Goltz przyjeżdżają do Polski jako austriaccy etnolodzy, aby je odzyskać. W jednym z nich Olszak poznaje byłego kata obozowego. Nie można ich aresztować, ich dokumenty są w porządku; Olszak postanawia tropić ich na własną rękę. Dochodzi do pojedynku między nim a Niemcami.

Franciszek Kłos jest funkcjonariuszem Granatowej Policji w małym miasteczku. Za współpracę z hitlerowskim okupantem otrzymuje wyrok śmierci.

Film powstał na podstawie autentycznych raportów z milicyjnych archiwów. Reżyserowi, Jackowi Bromskiemu udała się trudna sztuka ukazania emocjonującego pojedynku między dwoma równorzędnymi przeciwnikami: nieuchwytnym przestępcą - Malikiem i tropiącym go porucznikiem milicji.